Enkele sfeerbeelden uit de tuin

Ik kan meerdere keren genieten van de mooie fotoreportages die hier voorbijkomen.

Er zitten ware pareltjes tussen en ik bewonder het talent van veel vrienden.

Gisteren deed ik ook een 'schuchtere' poging om een paar sfeerbeelden te nemen in ons tuintje.

Het 'beest' kijkt me aan vanuit de boom.

Wat een verscheidenheid aan kleuren!

Er staan verse knopjes op de hortensia.

En een hardnekkig bloempje blijft bloeien.

In het vijvertje liggen de blaadjes er wat verzopen bij.

Of ze zoeken rust op de grond, samen met de gevallen 'mispels'

Deze mispels in de boom wachten nog tot ze geplukt worden

volgens wikipedia :

De mispel (Mespilus germanica) is een plant uit de rozenfamilie (Rosaceae) en is dus familie van de appel en peer. De mispel vormt een kleine boom, die ongeveer 4,5 m hoog kan worden. Ze bloeit in West-Europa in mei en juni met circa 4 cm grote, crèmewitte bloemen. De mispel wordt vaak geënt op meidoorn als onderstam. In Nederland voorkomende rassen zijn Bredase Reus, Westerveld en Nottingham. De mispel kwam in Duitsland verwilderd veel voor in de bossen, waardoor men dacht dat de boom daar inheems was, hetgeen in de naam M. germanica tot uitdrukking komt.

Meer over mispels en gerechten lees je bij de twee links onderaan dit artikel

De buddleja heeft nog heel wat groene blaadjes ...

Op rechtse foto steken nog jonge blaadjes naar boven.

De eikenboom toont ware herfstkleuren

en de grassen wiegen zachtjes mee met de herfstwind.

De mispels hangen nog aan de boom

Mispel : is een plant uit de rozenfamilie.

De vrucht is veel minder bekend dan vroeger, maar wint momenteel weer iets aan populariteit. De mispel zit vol vitamine C, is familie van de appel en peer en was een zeer belangrijke vrucht tijdens het Romeinse Keizerrijk en Middeleeuwen nog voor de introductie van andere fruitsoorten in West-Europa. De mispel is goed voor de maag en de spijsvertering. De mispel vormt een kleine boom die ongeveer 4,5 m hoog kan worden. De mispel bloeit in West-Eruopa in mei en juni met circa 4 cm grote, crèmewitte bloemen. De mispel wordt vaak geënt op meidoorn als onderstam.

Er worden droge kleine harde goudbruine vruchten gevormd, die in oktober rijp, maar dan nog ongenietbaar, melig en wrang, zijn. Na de eerste nachtvorsten worden ze zacht en bruin, en dan kunnen ze na een poosje wel gegeten worden. Aanbevolen wordt ze in oktober of november na een nachtvorst te plukken en ze met de bovenkant naar onderen twee tot drie weken te bewaren op een koele plaats. De vrucht wordt 'beurs' waarbij de kleur via een fermentatieproces, het bletten, verandert van groen/wit naar donker bruin en de smaak zoet weeïg proeft.

Ook is het mogelijk de vruchten enkele dagen in de diepvriezer te leggen, waarna ze gegeten kunnen worden. Als de mispel zacht is, is hij maar een paar dagen te bewaren, hij kan dan gemakkelijk gaan schimmelen en echt gaan rotten.

http://koken.vtm.be/ingredienten/mispels

http://www.tuinadvies.be/fruit_mispels.htm

Volgend deel : Paddenstoelen in de tuin