Zo gezond als zeewier

HET SUPERFOOD UIT DE ZEE

Het klinkt ons niet bekend in de oren en ja … onbekend maakt onbemind.

Maar specialisten omschrijven zeewier soms als de groente van de toekomst.

In al onze gretigheid om vis te vangen, keken we tijdenlang weg van het zeewier dat groen en overvloedig voor de kusten groeide. Nu is de vis bijna op en blijkt het wier een wonderlijk alternatief.

http://www.zeewier.net/

Goede eigenschappen van zeewier

• een uitstekende bron van voedingsstoffen, waaronder eiwitten, en rijk aan jodium. De schildklier heeft jodium nodig om de hormonen aan te maken die de stofwisseling regelen.
• een bron van allerlei mineralen zoals ijzer, calcium, koper, magnesium, kalium en zink. Sommige soorten zijn rijk aan vitamine B, vooral B12, vitamine C.  Soorten zoals ‘Nori’ bevatten bétacaroteen, dat in het lichaam wordt omgezet in vitamine A.
• onderzoek heeft verder aangetoond dat zeewier je cholesterol verlaagt en de kans op een hoge bloeddruk vermindert.
• zeewier bevat weinig calorieën : 2 eetlepels kelp (10 gr) bevatten ongeveer 2 kcal. Dezelfde hoeveelheid bevat ook 0,3 gr eiwit, bijna 18 mg foliumzuur, 12 mg magnesium en nuttige hoeveelheden ijzer en calcium.

Het grote nadeel van zeewier is dat veel soorten rijk zijn aan natrium. Iemand op een zoutarm dieet moet daarom zeewier vermijden.

De vezels in zeewier zijn zachter en beter verteerbaar dan die van ‘landgroenten’. Eens gekookt, hebben ze geen uitgesproken zilte smaak. Laat je ook niet afschrikken door de geur, die verdwijnt met het koken. De smaak varieert van eerder zoet bv. arame naar nootachtig bv. ziki.

Soorten zeewier

Er zijn meer dan 2500 soorten zeewier, variërend van algen die ontstaan op vijvers tot kelp en andere zeegewassen. Over het algemeen wordt zeewier ingedeeld naar kleur : bruin, rood, groen en blauwgroen.

Zeewier is een opmerkelijk veelzijdige en smakelijke groente en kan op allerlei manieren worden gebruikt. In Japan wordt zeewier bijvoorbeeld gebruikt om allerlei gerechten op smaak te brengen, van salades en soepen tot vlees en vis.

Kombu, een soort kelp (een bruine plant en een van de meest voorkomende zeewieren), wordt gebruikt om bouillon voor soep op smaak te brengen. Wakame, een ander soort kelp, wordt in Japan gebruikt in soepen en roerbakgerechten.

KOMBU

WAKAME

In Ierland en Wales maakt men platte koeken van ‘laver’, een rode alg die door de Japanners ‘nori’ wordt genoemd. De Schotten malen soep van het zeewier ‘dulse’. Iers mos, een rode alg die veel 'carrageen' bevat, wordt in de geïndustrialiseerde wereld gebruikt als verdikkingsmiddel in gelei en magere sladressing. Het is van wezenlijk belang dat dit zeewier uit onvervuild water afkomstig is.

links LAVER  ---------------------- rechts DULSE

Wil je meer uitleg over die ‘vreemde’ termen …

arame : http://www.zeewierwijzer.nl/soorten-zeewier/bruinwieren/arame.html

wakame : http://www.zeewierwijzer.nl/soorten-zeewier/bruinwieren/wakame.html

kombu : http://www.zeewierwijzer.nl/soorten-zeewier/bruinwieren/kombu.html

laver : http://www.zeewierwijzer.nl/posts/laver-bread-201.html

dulse : http://www.zeewierwijzer.nl/soorten-zeewier/roodwieren/dulse.html

nori : http://www.zeewierwijzer.nl/soorten-zeewier/roodwieren/nori-purperwier.html

Zeewiersupplementen

Kelptabletten zijn een gemakkelijke manier om zeewier in het dieet op te nemen. Vanwege het hoge jodiumgehalte schrijven sommige kruidengenezers ze voor bij lichte schildklieraandoeningen. Zoetwateralgen zoals spirulina en chlorella worden steeds populairder. Ze bevatten alle voedingsstoffen die ook in groene groenten zitten, waaronder bètacaroteen, vitamine C, calcium en vitamine B12. Ze kunnen wellicht het lichaam helpen ontgiften en mogelijk de weerstand verhogen en ook helpen bij leveraandoeningen.

http://www.spirulina.nu/

links : SPIRULINA  /  rechts : CHLORELLA

Zeewier als MEDICIJN

Er wordt veel onderzoek gedaan naar de toepassing van diverse soorten zeewier als medicijn. Zo wordt zeewier onderzocht op genezende eigenschappen in relatie tot aandoeningen zoals tuberculose, artritis, griep en verkoudheid en de behandeling van worminfecties. Omdat zeewier alom beschikbaar is, zou zeewier een duurzame bron van medicijnen kunnen zijn als deze eigenschappen worden aangetoond.

Fabel … : kelptabletten, spirulina, chlorella en andere zeewiersupplementen geven energie. Sommige alternatieve genezers beweren zelfs dat ze het immuunsysteem versterken.

Feit …  : geen van deze beweringen is wetenschappelijk bewezen. Sommige zeewiersupplementen kunnen zelfs problemen opleveren voor de gezondheid. Hoge doses kelptabletten kunnen acne veroorzaken. Het hoge jodiumgehalte kan schildklierstoornissen veroorzaken en varianten die ijzer bevatten, kunnen tot veel ijzer in het lichaam leiden.

Zeewier op de Noordzeekust :

links : zeewier in Nieuwvliet-Bad  /  rechts : Zeeuws zeewier

Zeewier zijn algen, welke aan de bodem vastzitten. Ze kunnen langs de kust gevonden, met name bij laagwater, in rots en strandpoeltjes, en zijn nuttig in zoutwater aquaria. Ook zijn alle zeewieren eetbaar. De bekendste komen hier aan bod ...

lees verder : http://www.waterwereld.nu/zeewier.php

Een artikel uit de krant ‘De Standaard’

Wij gingen een dag plukken, koken en proeven. Gewoon, bij ons aan zee. Knokke, Het Zoute, op een donderdagochtend in de lente. Het rijk is aan de oude dames met witte broeken, beige schoenen en kleine geborstelde hondjes. En aan hun mannen, die vanaf hun zoemende golfkarretjes het vastgoed overschouwen. Kortom, op het strand is geen levende ziel te bespeuren. We hebben het voor ons alleen.
We, dat zijn de makers van deze reportage, aangevoerd door Kyoko Onishi, een Japanse die is neergestreken in Brugge om mensen goed en genezend te leren koken. Ook een oudere dame, maar van een heel andere slag. Ze geeft workshops, verzorgt het dieet van zieken en werkt in Nederland mee aan de promotie van zeewier. Die is daar in volle gang. Zeeland wil zijn wieren tot streekproduct uitroepen en fijnproevers verleiden met kookworkshops en plukwandelingen. Universiteiten en innovatieve bedrijven bouwen wierboerderijen tussen de windmolens voor de kust, in de hoop er een nieuwe bron van vee- en visvoer uit te halen, en een grondstof voor biogas.
In België is er veel minder belangstelling voor, stelt Kyoko vast. Er zijn de natuurwinkelklanten, die weleens een pakje gedroogd wier uit Bretagne of uit Japan kopen. Er zijn de sushirolletjes, gehuld in strakgestreken nori. Er zit ook nauwelijks merkbaar zeewier in dessertjes, in tandpasta en in Cécémel, omdat er heel veelzijdige stabilisatoren van gemaakt worden (agaragar en caRrageen). Maar het groen dat groeit en aanspoelt aan de kust? Dat zien we niet liggen, of we zien het als vuiligheid.
Vandaag niet. Vandaag is het de schat waarnaar we op jacht gaan. De schat van de golfbreker.

PLOETEREN VOOR SUSHI
Op het eerste gezicht vallen de slaagkansen tegen. We zien veel meeuwen op de golfbreker. En toch, er groeit ook groenwier - een hele steen vol, en daar nog een. Het is knalgroen, zacht grassig en het ruikt naar garnalen. Dat wordt lekkere soep, voorspelt Kyoko. We vullen er een klein plastic zakje mee. Niet meer dan nodig.
Hé kijk, daar groeit ook nori, ziet Kyoko. Nori is in verse vorm donkerbruin en hangt als een slappe vlag aan de stenen. Het is iets voor de plukkers met goede ogen, dus voel ik me aangesproken. Ik klauter over stenen en ploeter door plassen, naar de glibberige blokken waar de vlaggetjes gedijen. Want als we genoeg nori vinden, kunnen we sushi maken.
Zeewier plukken is als paaseieren rapen, alleen gaan je handen niet naar chocolade ruiken, maar naar zeeleven en naar diepe herinneringen aan ijsjes met zand en plakkerige zonnecrème. In mei zal de golfbreker vol zeewier staan, voorspelt Kyoko, en zal er zeewier in overvloed te plukken zijn. Ik beeld me de dagjesmensen in van het Hemelvaartweekend, en hoe ze naar het groen zullen kijken. Zeewier plukken en er soep van koken, wordt het ooit iets populairs?

ZEESPAGHETTI
De zeesla staat nog kort, maar Kyoko plukt er al wat kleine stukjes van, om te drogen en in haar brooddeeg te mengen. En dan is er nog zee-eik, in grote trossen op het strand. Trossen die ik tot nu toe een beetje vies vond, omdat er allerlei rommel in blijft hangen. Maar je kunt ze wassen en er dan bouillon van koken, zegt Kyoko. Met knolselder erbij. 'Smaakt een beetje als mosselen.' En als je echt geluk hebt, zit er een mooie pluk Japans bessenwier in verstrikt, dat frisgroen ruikt, als komkommer.
Wij hebben geluk. En dan weer niet. Want na de prachtvangst in Knokke rijden we nog naar Oostende, waar Kyoko onlangs een strand vol zeespaghetti aantrof. Deze keer is er geen spoor van het sliertige wier. Er staat een grote graafmachine op het strand. 'Misschien hebben ze alles opgeruimd', zegt Kyoko. Maar het kan ook aan het seizoen liggen. De grote wierengids van de Belgische kust, die moet nog geschreven worden.

ZEEWIERCHIPS
De keuken van Kyoko doet denken aan verhalen over heksen die eigenlijk de eerste dorpsdokters waren. Je blijft er maar dingen in ontwaren. Potjes, flessen en bokalen in alle formaten, met kruiden en zaden en korrels die in vreemde vochten van vorm aan het veranderen zijn. Emmers waarin groenten fermenteren onder een laag schuim. Planten die staan te verdorren, vast met een doel.
Alles wat Kyoko doet, is doodeenvoudig en magisch tegelijk. Ze knipt de platste stukjes van de zee-eik en zet ze op het vuur in een mengseltje van water, sojasaus en appeldiksap (stroop zonder suiker), tot het is ingekookt tot een dikke stroop. Dan wentelt ze het plakkerige wier in sesamzaad, om daarna uit te spreiden op een bakplaat. Een dik halfuur drogen in een oven van 150 °C en daar hebben we al zeewierchips.

Intussen ruikt de bouillon van zee-eik, knolselder en peper onweerstaanbaar en is de nori gekookt met wat sojasaus en diksap, klaar om in de sushi te gaan. Kyoko maakt van de kleinste stukjes nog rap een paar aperitiefhapjes, op een dun plakje brood. Haar handen dansen van flesjes naar potten naar de groenteschaal in het midden van haar werkblad. Alles is hier in constante transformatie, alles leeft, en het is wonderlijk hoeveel lekker eten er voortkomt uit die paar zakjes zeewier die we bijeengeraapt hebben op dat godverlaten strand.

ZEEWIER ZUIVERT
Ik neem een beginnersportie zee-eik mee naar huis en maak er enkele dagen later nog een bouillonnetje van. Het lukt. Maar het smaakt niet hetzelfde als na een dag aan zee. Zo hoort het.
Kyoko vertrekt nog enkele dagen later naar Japan, om ook daar het eten van zeewier aan te zwengelen. 'Het hoort bij het traditionele Japanse dieet, maar dat verwestert en veel goede eetgewoonten verdwijnen', zegt ze. 'Sinds de atoomramp van Fukushima zijn veel mensen bovendien op hun hoede met al wat uit de zee komt. Maar je vindt nog genoeg wier dat veilig is. En het zou nu net zo goed zijn voor de mensen in het getroffen gebied. Zeewier heeft zuiverende eigenschappen.'
Dat merkten ook zalmkwekers al, die experimenteren met zeewiervelden onder hun vervuilende viskooien. Met wat geluk kunnen ze datzelfde zeewier bovendien weer te eten geven aan hun dieren. Het heeft een hoog en hoogwaardig eiwitgehalte.
Nu de visbestanden bedreigd zijn, is het goed nieuws dat met zeewier nog enorm veel groei mogelijk is. De grote jongens zien die groei vooral in veevoederfabrieken en biogascentrales. Doe zoals de kleine Japanse vrouwtjes: ga wat rapen aan de kust en brouw er het uwe mee.

Zeewier : het eten van de toekomst

http://oogstenzonderzaaien.nl/wiki/Zeewier

http://www.aziatische-ingredienten.nl/kom