De Lifecode-armband

Ben je allergisch?

Heb je een zeldzame bloedgroep?

Ben je hartpatiënt?

Welke medicatie neem je?

Je 'Lifecode-armband' vertelt het als het echt nodig is!

Er zijn gegevens die je misschien niet uit het hoofd kent, maar wél je leven kunnen redden.

Ze kunnen wél het verschil maken als het nodig is!

Eerst wil ik een eigen ervaring vertellen ...

Rik heeft steeds zijn allergiepas bij zich. Het is héél erg belangrijk want een verkeerde medicatie kan fataal zijn voor hem.

Hij is allergisch aan penicilline. Ongeveer 10 jaar geleden was hij ziek en de huisarts schreef medicatie voor. Een korte tijd na de inname van het medicament kreeg Rik enorme jeuk over gans zijn lichaam. Enkele minuten later voelde hij zich wegglijden. Niet alleen zijn lichaam zakte neer, hij reageerde ook bijna niet meer!

De dokter was héél snel ter plaatse en belde de ziekenwagen én de 'MUG'. Na de inspuiting kwam Rik geleidelijk aan weer bij. Hij werd meegenomen naar het ziekenhuis. Hij voelde zich na een paar uur weer helemaal goed maar moest 1 dag en nacht verblijven, ter controle.

De dag daarop was hij alweer in de tuin aan het werk, net of er niets gebeurd was!

5 jaar later …

Rik heeft een lichte bronchitis. De huisarts schrijft medicatie (antibiotica) voor, geen penicilline want dat stond in het ROOD genoteerd in zijn medisch dossier!

’s Middags na het eten neemt Rik een eerste pil. Slechts een half uur later begint die enorme jeuk opnieuw. Hij strompelt naar de badkamer … wil terugkeren maar valt tegen de deurlijst. Gelukkig ben ik niet alleen in huis. We helpen hem in de sofa, maar zijn ogen draaien helemaal weg en hij reageert amper!

De ziekenwagen wordt gebeld én de MUG (Mobiele Urgentie groep) is erbij .. Rik is helemaal in shock!

Wat volgt is erg beangstigend. De dokters en ambulanciers zijn bezig met Rik en ik kan alleen maar toekijken, zo machteloos!

Er wordt een inspuiting gegeven met adrenaline, er verandert niets, de dokters roepen zijn naam, Rik reageert niet, ze gebruiken de hartdifribrator EN nog een volgende inspuiting …

Ik sta te trillen op mijn benen.

Plots zie ik Rik héél heftig schudden. Wat er nu door me heen gaat is niet te beschrijven. Is dit het einde of is het juist beter?

Ik ween en weet niet wat er allemaal gebeurt …

De dokter komt naast me en klopt op mijn schouder: “ ‘t is allemaal goed mevrouw, we hebben hem terug!”

Terug?  Is hij dan bijna weg geweest? Oh nee …

Rik komt geleidelijk weer bij bewustzijn, maar hij doet wel wat raar (vind ik). De ambulanciers dragen hem in de ziekenwagen en we rijden naar het ziekenhuis.

Geloof het of niet, maar eenmaal we daar zijn spreekt Rik weer gewoon, wel wat flauwtjes. Hij herinnert zich alleen die jeuk en verder niets meer.

Achteraf vertelt hij : “ik voelde me glijden maar het was goed, het was rustig, het was net alsof ik zweefde .. zálig! "

Zalig?  Oh nee … niet voor mij hoor!

Hij is die dag en nacht in het ziekenhuis verbleven en de dag daarop mag hij naar huis.

Hij is de eerstvolgende dag iets minder fit dan na die eerste shock. Maar na twee dagen is alles weer gewoon.

Wat was er gebeurd? De huisarts schreef antibiotica voor (geen penicilline) en achteraf bleek dat in antibiotica, bepaalde stoffen dezelfde allergische reactie kunnen geven.

Rik is allergisch voor alle quinolones en deze stof zat in het antibiotica Avilox. Dit was iets wat de huisarts niet kon weten, hem trof geen enkel verwijt, zei de specialist in het ziekenhuis.

Vanaf die dag heeft Rik ALTIJD zijn allergiepas bij zich. Een derde shock zou kunnen fataal zijn. En stel dat de dokter een inspuiting had gegeven in plaats van pillen … dan was Rik er misschien niet meer geweest. De injectie gaat rechtstreeks in het bloed hé!

Tot hier ‘ons’ verhaal.

Bij zijn laatste operatie, in mei, heb ik de allergiepas onmiddellijk aan de dokter gegeven en de verpleegsters wel  10 keer verwittigd ... uit voorzorg!

De Lifecode-armband

Er zijn ook mensen allergisch aan wespensteken en die moeten een aangepaste medicatie nemen. Anderen reageren slecht op lokale verdoving. Sommigen hebben een zeldzame bloedgroep A … En wat met diabetes- of hartpatiënten?

Stel, je bent in het buitenland en er overkomt je iets? Rik heeft zijn allergiepas steeds bij zich .. maar wat als je juist geen portefeuille bij je hebt?

Alle info in zes talen

Belangrijke medische informatie kan het verschil maken op crisismomenten. De ideale manier om die informatie te verzamelen en bij te hebben is de Lifecode-armband.

Die armband heeft een geïntegreerde usb-stick, waarop je alle gegeven kunt zetten. Je bepaalt zelf wat je erop zet : naast persoonlijke gegevens kun je ook namen van contactpersonen, je medische geschiedenis, medische rapporten en zelfs röntgenfoto’s plaatsen. De informatie kan door hulpverleners gelezen worden in maar liefst zes talen.

Via deze gegevens weten artsen en verplegers in binnen-en buitenland perfect hoe ze u de beste zorgen kunnen toedienen zodat er geen fouten kunnen worden gemaakt. Ideaal dus voor een (sport) vakantie in het buitenland.

Ik vind het een fantastisch initiatief. Mensen zullen zich geruster voelen. Hartpatiënten zullen zich meteen ook een stuk veiliger voelen.

Zelfs voor kinderen die bv. suikerpatiënt zijn of allergieën hebben, kan het een oplossing zijn. Als je weet dat je kind alle relevante medische informatie bij zich draagt, kun je het met een gerust hart naar school of elders laten vertrekken.

Het polsbandje is bestand tegen water tot op een diepte van vijftien meter en kan de meest gruwelijke weersomstandigheden aan. Ook een valpartij zal de Lifecode-armband niet beschadigen.

prijs : ongeveer 40 euro

Ter informatie wat is de 'MUG'

De MUG is een mobiel medisch team dat ten minste bestaat uit een verpleegkundige met een Bijzondere BeroepsTitel Intensieve zorgen en Spoedgevallenzorg (BBT) en een urgentiearts. De MUG verplaatst zich met medische-interventievoertuigen die reanimatiemateriaal aan boord hebben:  intubatiemateriaal, een beademingsapparaat, een hartmonitor, een toestel voor elektrocardiografie, een hartdefibrillator …

De opdracht van de MUG is de vitale functies van de patiënt te stabiliseren voor de ambulance de patiënt naar het ziekenhuis vervoert. Deze snelle-interventiedienst wordt dus niet automatisch ingeschakeld bij een noodsituatie. Hij wordt alleen opgeroepen bij levensgevaarlijke situaties, zoals:

- een verdrinkingsongeval

- ademhalingsnood

- ernstige brandwonden

- vergiftiging met chemicaliën of radioactieve stoffen

- een val van een hoogte van verschillende meters

- shock of coma

- een ernstig verkeersongeval

- wonden van de nek, borstkas of buik veroorzaakt door een vuur- of steekwapen

- ....

deze info van de MUG komt uit : http://www.belgium.be/nl/gezondheid/gezondheidszorg/spoedgevallen/spoeddiensten/