De raadpleging bij de neurochirurg

We zijn nu ongeveer 5 maanden verder. Sinds begin dit jaar heeft Rik last van lage rugpijn. Wat we allemaal geraadpleegd en geprobeerd hebben kan je lezen in onderstaand (vroeger geschreven) verhaal.

VORIG DEEL

De voorbije weken ging het van kwaad naar erger. Zo kon het echt niet meer!

 

7 mei : de afspraak bij de neurochirurg lag vast.

Een afspraak bij een chirurg lijkt me nu niet een zaak om naar uit te kijken! Maar je gelooft het of niet … vooral Rik keek er naar uit. Hij was de pijn en onmacht kotsbeu, de kleinste inspanning kostte hem moeite en er waren ook de vele vragen van ‘hoe zal onze toekomst eruit zien .. zal ik ooit nog alles kunnen, net als vroeger?’

Ik had beloofd jullie te vertellen hoe het bezoek verlopen is. We weten nu zeker wat de oorzaak van de pijn is en wát er ons te wachten staat!

Lumbale stenose  - ook wel spinaalkanaalstenose genoemd (vernauwing van het wervelkanaal)

Rik heeft - op 2 plaatsen - een vernauwing van het centrale ruggenmerg.

Waarschijnlijk heeft hij al van bij de geboorte een iets nauwer wervelkanaal. Maar dat brengt op zich geen probleem.

Met het verouderen en door de jarenlange belasting heeft bij ouderen de wervelkolom de neiging om slijtage (artrose) te vertonen. Slijtage is een normaal verouderingsverschijnsel dat bij iedereen voorkomt, al is de mate waarin het optreedt, van mens tot mens verschillend.

Als reactie op de artrose gaat het wervelbot woekeren, het wordt veel dikker, vooral bij de gewrichten. Hierdoor vergroten de kleine facetgewrichtjes aan de achterzijde van de wervels die de scharnieren vormen tussen de wervelbogen. Door deze slijtage wordt de ruimte voor de zenuwwortels en het ruggenmerg in het centrale wervelkanaal steeds kleiner, vooral in het gootje waar de zenuwwortels het wervelkanaal verlaten.

Bovendien zijn ook de gele ligamenten verdikt, waardoor er binnen het vernauwde wervelkanaal nog minder ruimte overblijft voor de cauda en de zenuwwortels.

Diegenen met een, van bij de geboorte, nauw kanaal zullen bij de genoemde slijtage eerder klachten krijgen wanneer de reserve ruimte is opgebruikt. En dit kan dus op jongere leeftijd al optreden.

Rik heeft daarbij een wervel die lichtjes naar voor geschoven is, dat draagt nog bij aan de vernauwing.

Hopelijk brengt deze foto wat duidelijkheid over hetgeen ik hierboven schreef.

Schematische tekening van de doorsnede door een lumbale wervel . Om de ruimtelijke verhoudingen beter te laten uitkomen is de doorsnede iets hoger genomen door de durale zak met de cauda als inhoud en de bekleding van geel ligament.A: normale slanke wervel. Het wervelkanaal is wijd en driehoekig in doorsnede, de durale zak is normaal wijd met daarnaast de afgaande zenuwwortels, de bekleding met geel ligament is dun.B: wervel met artrose. Door woekering van het bot zijn de wervelcontouren grof en onregelmatig en is het wervelkanaal min of meer T-vormig vernauwd. De durale zak is zijdelings samengedrukt met daarnaast de afgaande wortels die ook te weinig ruimte hebben doordat bovendien de bekleding met geel ligament sterk is verdikt en een groot deel van het wervelkanaal opvult.

 

Volgens de neurochirurg ...

De lumbale kanaalstenose of vernauwing van het lendenwervelkanaal is een aandoening die tamelijk veel en vooral bij oudere mensen voorkomt. Mensen die hieraan lijden klagen over pijn laag in de rug en uitstraling van de pijn in één of beide benen. Typisch voor deze klachten is dat ze optreden na een eind lopen en na enige tijd staan; de pijn in de rug en in de benen wordt erger, de benen gaan doof aanvoelen en worden stuurloos.

Om dan de klachten weer te doen verminderen moeten de patiënten gaan zitten of voorover bukken of hurken.

Liggen op de zij, of met opgetrokken benen, helpt vaak ook.

Stilstaan na het lopen helpt niet omdat de klachten zelfs optreden na lang staan.

Dwarse doorsnede door lendenwervel - MRI-scan van een kanaalstenose. Er is nauwelijks nog sprake van een wervelkanaal.

Zijdelings MRI-beeld van een lumbale kanaalstenose  :  men ziet het wervelkanaal van links gezien met vernauwingen mede door uitpuilingen van de tussenwervelschijven vooral van L4/5, maar ook van L3/4 en L2/3.

 

De operatie : in medische termen , lumbale laminectomie

Niet iedere lumbale kanaalstenose hoeft te worden geopereerd, zoals in het begin van de aandoening, als de mensen er weinig klachten van hebben. Als de klachten echter aanzienlijk zijn en het sociale functioneren van de patiënt dreigen te verstoren terwijl de diagnose duidelijk is, dan is een operatie de enige manier om de patiënt van de klachten af te helpen die zijn leven onnodig vergallen. Omdat in huis-, tuin-, en keukentermen een lumbale kanaalstenose kan worden vergeleken met een doos die te klein is geworden voor zijn inhoud, komt de operatie hierop neer dat het deksel van de doos moet worden verwijderd om de inhoud ruimte te geven.

 

En zover staan wij …

Vrijdag 9 mei wordt Rik geopereerd. De chirurg raadde aan om het niet verder uit te stellen. Het gevaar bestaat erin dat de zenuwen helemaal gekneld raken en er verlammingsverschijnselen verschijnen.

 

De operatie bestaat er dus in om het wervelkanaal vrij te maken (de laminectomie).

Hierbij wordt de wervelboog (laminae) achteraan het wervellichaam verwijderd en worden de duraalzak en dezenuwen vrijgemaakt.

Bij een laminectomie operatie wordt via de rugzijde een incisie gemaakt. De lengte hiervan is per persoon verschillend en afhankelijk van het te opereren niveau.
Tijdens de operatie wordt de rugspier opzij geschoven en komen de wervels vrij te liggen. Vervolgens worden de betreffende wervelbogen gedeeltelijk verwijderd evenals eventuele botwoekering of verdikt bindweefsel. Er wordt net genoeg verwijderd tot de zenuwen mooi vrij komen te liggen. De operatie duurt ongeveer een uur als het om één wervelniveau gaat, anders zal dit langer zijn.

In principe bestaat de operatie uit het creëren van meer ruimte voor het ruggenmerg langs de achterzijde.


De chirurg verwijdert een deel of alle van de wervel bot (lamina). Dit om de druk van het ruggenmerg of de zenuwwortels te verlichten.

Na de operatie

De eerste uren na de operatie moet Rik op de rug blijven liggen opdat kleine bloedende vaatjes in het operatiegebied door het lichaamsgewicht worden dichtgedrukt. Het bloed in het operatiegebied wordt soms alsnog via een drain afgezogen. Ook wordt de patiënt soms door een blaascatheter de moeite bespaard om bij het urineren van houding te veranderen.

Laminectomie vereist gewoonlijk een verblijf in het ziekenhuis van meerdere dagen.

Hij zal waarschijnlijk al dezelfde dag eventjes uit bed moeten komen. De pijn zal in bedwang gehouden worden met medicijnen.

Volgens de neurochirurg zal de napijn na de operatie vooral veroorzaakt worden door het chirurgisch manipuleren aan het bot. Maar die pijn zakt de volgende dagen snel af. Meestal merkt de patiënt dan pas dat de oude pijnklachten van vóór de operatie verdwenen zijn.


De revalidatie varieert van persoon tot persoon. De 1ste maand mag hij geen auto besturen , geen fiets rijden en geen wandelingen maken. De 2de en de 3de maand moet alles stilletjesaan gebeuren en naargelang hij zelf voelt wat hij kan wat niet.
Ik ben vanaf volgende week aangesteld als verpleegster ...